Contact opnemen

Ik zal weer eens contact met hem opnemen, dacht ik van de week. Ik denk dat ik hem zo’n beetje twee weken niet gesproken en gezien had. Het gaat over mijn maatje M. Ik leerde hem kennen bij buurttuin Breda. Hij woont al 20 jaar in Nederland maar heeft nog altijd weinig contacten en ook is zijn Nederlands nog steeds niet goed. Hij probeert van alles, dat wel. Hij zat bijvoorbeeld bij een fotografieclub georganiseerd door de bibliotheek. Samen met een maatschappelijk werker had hij geregeld dat hij per januari vrijwilligerswerk kon doen bij een bejaardenhuis. En hij ging af en toe naar het ABcafé (voor mensen met een autisme spectrum stoornis).

En toen kwam corona. Alles stopte. Tot overmaat van ramp moet ook de buurttuin verhuizen naar een andere plek, waardoor er weinig activiteit is.

Hij had veel stress, zo schreef hij me.

Uitnodiging

Ik nodigde hem uit voor thee die avond. Toen hij aankwam rond 19:30 praatten we eerst wat over koetjes en kalfjes. Tot ik op een gegeven moment begon over zijn stress. Hij begon te vertellen en luchtte zijn hart. Er kwamen emoties naar boven zo zag ik aan zijn gezicht, maar hij liet de tranen niet rollen.

Hij wil zo graag een vrouw om alles mee te delen én werk om een inkomen te genereren. Ook wil hij meer sociale contacten om gezellig iets mee te ondernemen.

Hij vertelde over een voorval met een man in zijn oude woonplaats. Deze persoon was hij laatst tegengekomen en dat had hem helemaal in de war gebracht. Hij dacht dat hij het was vergeten, maar het bleek toch opnieuw van alles aan herinneringen en gevoelens naar boven te brengen.

Luisteren, horen, snappen, begrijpen

Het was voor mij een onsamenhangend verhaal, ik probeerde hem te begrijpen, maar de taal blijkt zeker als het over gevoelens en emoties gaat toch vaak een struikelblok. Wat ik toen in mijzelf begreep was dat ik niet naar de woorden als zodanig moest luisteren. Maar naar het verhaal op zich, ik moest horen. Invoelen waar het over gaat. Het ging over vertrouwen. Eigenlijk vertrouwd M. heel weinig mensen ‘begreep’ ik toen.

Je kunt dus heel hard je best doen om te luisteren en te snappen met je hoofd wat iemand wil zeggen. Maar je kunt ook gevoelsmatig horen wat iemand woordelijk niet zegt, maar wel bedoeld.

Zo luister ik vaak tijdens de sessies haptonomie. Ik probeer te horen en overigens ook te zien (aan lichaamstaal) waar iemand mee zit, zonder dat hij het misschien direct vertelt. Wat zit er tussen de regels? Wat zit er onder die woorden?

Neem contact op

Je verhaal doen, iemand die moeite doet om te horen en te zien, dat is prettig. Heeft u behoefte uw verhaal te doen? Bijvoorbeeld over vertrouwen, neem dan contact op met mij.